ten McDonnell Douglas F-4 Phantom II jest tandem dwumiejscowy, dwusilnikowy, na każdą pogodę, dalekiego zasięgu naddźwiękowy strumień przechwytujący oraz myśliwiec-bombowiec pierwotnie opracowany przez Samoloty McDonnell dla Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych. Okazał się bardzo elastyczny, po raz pierwszy wszedł do służby w marynarce w 1961 r zanim został przyjęty przez Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych i Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych, a do połowy lat 60. stały się główną częścią ich uzbrojenia lotniczego. Produkcja fantomów trwała od 1958 do 1981 roku, w sumie zbudowano 5195 samolotów, co czyni go większość produkowanych amerykańskich naddźwiękowych samolotów wojskowych w historii i ugruntowuje swoją pozycję jako kultowego samolotu bojowego Zimna wojna.
F-4J to ulepszona wersja F-4B dla US Navy i Korpusu Piechoty Morskiej, z naciskiem na poprawę zdolności bojowych powietrze-powietrze, która obejmuje: Silniki J79-GE-10 o ciągu 17 844 lbf (79,374 kN) każdy , AN/APG-59 impulsowy radar dopplerowski sprzężony z AN/AWG-10 System kierowania ogniem umożliwiający zestrzeliwanie w dół, większe koła podwozia głównego powodujące wybrzuszenia skrzydeł podobne do F-4C, tylny statecznik z listwami, lotki opadające o 16,5° po wypuszczeniu podwozia i klap w celu zmniejszenia prędkości lądowania do zera. fotele katapultowane, rozszerzone możliwości ataku naziemnego, nie IRST czujnik pod nosem; Jeden pilot USN i jeden oficer lotnictwa marynarki wojennej USN zostali asami w F-4J. Pierwszy lot maj 1966; Zbudowano 522.
